ಒಂದು ಮರದ ಕಥೆ, ಹೊಸಗುಂದ ಕಲ್ಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮರದ ಕಥೆ ಈಗ ಇದು ಹೊಸಗುಂದ ಉಮಾಮಹೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ ಎಂದು ಪ್ರಸಿದ್ದಿ ಆಗಿದೆ

ಹೊಸಗು೦ದದ ಕಲ್ಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮರದ ಕಥೆ 

           ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಆನಂದಪುರಂ ಹೋಬಳಿಯ ಹೊಸಗುಂದ ಎಂದರೆ ತುಂಬಾ ಪ್ರಸಿದ್ದಿಯ ಹಳ್ಳಿ ಈ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಪ್ರಸಿದ್ದಿಬರಲು ಕಾರಣ ಶರಾವತಿ ನದಿಗೆ ಜೋಗ ಜಲಪಾತದ ಲಿಂಗನಮಕ್ಕಿ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಆಣೆಕಟ್ಟು ಕಟ್ಟಿ ಜಲ ವಿದ್ಯುತ್ ಯೋಜನೆ ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಹೆಡತ್ರಿ ಎಂಬ ಊರು ಕೂಡ ಮುಳುಗಡೆ ಆಯಿತು, ಆ ಊರಿನ ಶ್ರೀಮಂತ ದೊಡ್ಡ ರೈತ ಕುಟು೦ಬವಾದ ಹೆಡತ್ರಿ ದ್ಯಾವಪ್ಪ ಗೌಡರ ಕುಟುಂಬ ಇಲ್ಲಿಗೆ ವಲಸೆ ಬಂತು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲೇ ಜೀಪು, ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಮತ್ತು ಬುಲೆಟ್ ಬೈಕ್ ಇದ್ದ ಈ ಕುಟು೦ಬಕ್ಕೆ ಸಕಾ೯ರ ನೀಡಿದ ಪರಿಹಾರ ಇಡೀ ಜೀಪಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಸಿದರೂ ಮತ್ತೂ ಉಳಿದಿತ್ತು ಅಂತ ಅವರ ಶ್ರೀಮಂತಿಗೆ ವಣ೯ನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಜನ.

        ಹೆಡತ್ರಿ ದ್ಯಾವಪ್ಪ ಗೌಡರು ದೂರದೃಷ್ಟಿ ಇದ್ದ೦ತಹ ವ್ಯಕ್ತಿ ಆದ್ದರಿಂದ ಹೊಸಗುಂದಕ್ಕೆ ಬಂದವರೆ ಸಾವ೯ಜನಿಕರಿಗಾಗಿ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನ ಬಾವಿ ಮತ್ತು ಶಾಲೆ ಒಂದನ್ನ ನಿಮಿ೯ಸಿ ಅದರ ಉದ್ಘಾಟನೆಯನ್ನ ಆ ಕಾಲದ ಜನಪ್ರಿಯ ಮುಖ್ಯ ಮಂತ್ರಿ ನಿಜಲಿಂಗಪ್ಪರನ್ನ ಕರೆಸಿ ಮಾಡಿಸಿದ್ದರೆಂದರೆ ಅವರ ಘನತೆ ಅಥ೯ವಾದೀತು.

       

ಅವರ ನಂತರ ಅವರ ಮಗ ಹೆಡತ್ರಿ ನಾಗರಾಜ ಗೌಡರು ಅವರ೦ತೆ ಜನ ಬಳಕೆ, ಸಂಸ್ಕಾರ ಮತ್ತು ಗೌರವಯುತ ಜೀವನ ನಡೆಸಿದರು, ಅವರು ಹೇಳುವಂತೆ ಮುಳುಗಡೆಯಿ೦ದ ಬ೦ದ ಕೆಲ ವಷ೯ ಹೊಸಗುಂದದ ಕಾಡಲ್ಲಿದ್ದ ದೇವಸ್ಥಾನ ಅವರ ಕುಟು೦ಬಕೆ ಗೊತ್ತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಆ ದೇವಸ್ಥಾನ ದಟ್ಟ ಅರಣ್ಯದ ನಡುವೆ ಮಾನವ ನಿಮಿ೯ತ ಮಣ್ಣಿನ ದಿಬ್ಬದ ನಡುವೆ ನಿಮಿ೯ಸಿದ ಸುಂದರ ಕಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯ ಆಗಿತ್ತು.

          ನಂತರ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಪ್ರಾಚಯ ವಸ್ತು ಸ೦ಶೋದನ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಪಡೆದ ಮಾಹಿತಿಯಿಂದ ಇದು ಕಲ್ಲೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನ, ಇದಕ್ಕೆ ತಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ನೀರಟ್ಟಿ ಮರ ತೆಗೆಯದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಇಡಿ ದೇವಸ್ಥಾನ ನಾಶವಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಆಗಿನ? ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಇಲಾಖೆಯ ಸಹಾಯಕ ನಿದೆ೯ಶಕ ನಾಗರಾಜ್ ರಾವ್ ಎಂಬುವವರು ಗೆಜೆಟಿಯರ್ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿರುವುದನ್ನ ನೋಡಬಹುದು.

          ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯತ್ ಕಚೇರಿ ಎದುರಿನಲ್ಲಿ ಸಂಶೋದಕರಾದ ಜಯದೇವಪ್ಪ ಜಿನಕೇರಿ  ಮನೆ ಇದೆ ಅವರು ಮುರುಘಾಮಠದಲ್ಲಿ ಸದಾ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಾರೆ ಕೆಳದಿ ಇತಿಹಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಶೋದನ ಗ್ರಂಥ ತರಲು ಅವರು ಕಾರಣಕತ೯ರು, ಅವರು ನಾನು ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯತ್ ಕಚೇರಿಗೆ ಹೋದಾಗೆಲ್ಲ ಬಂದು ಹೊಸಗುಂದ ದೇವಸ್ಥಾನ ಉಳಿಸಲು ನೀನು ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡು ಅಂತ ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಹೆಡ್ ತ್ರಿ ನಾಗರಾಜಗೌಡರೊಂದಿಗೆ ಈ ದೇವಸ್ಥಾನ ನೋಡಲು ಹೋಗಿದ್ದೆ.

         ಈ ಮರ ತೆಗೆಯಲು ಹೋದರೆ ದೇವಸ್ಥಾನ ಉಳಿಯುವ ಸಂಭವ ಶೇಕಡಾ 1 ಸಾಧ್ಯವಿರಲಿಲ್ಲ ಅಂತಹ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮರ ಬೃಹದಾಕಾರವಾಗಿ ದೇವಾಲಯದ ಗಭ೯ಗುಡಿಯ ಶಿಲೆಯ ಗೋಡೆಯನ್ನ ಆವರಿಸಿ ಬೆಳೆದು ಅತ್ಯಂತ ಎತ್ತರವಾಗಿದ್ದು ಶೇಕಡಾ 65 ಬಾಗ ದೇವಾಲಯದ ಮೇಲೆ ಬಾಗಿಕೊಂಡಿತ್ತು.

             

ಸುಂದರವಾ ಶಿಲ್ಪಕಲೆಯ ದೇವಾಲಯ ಈಗಿನ ಬನವಾಸಿ ದೇವಾಲಯದಂತೆ ಇತ್ತು, ಅತಿ ದೊಡ್ಡದಾದ ಈಶ್ವರಲಿಂಗವನ್ನ ನಿಧಿ ಶೋಧಕರು ತೆಗೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ತೆಗೆಯಲಾಗದೆ ಹೋದ ಕುರುಹುಗಳನ್ನ ಗೌಡರು ತೋರಿಸಿದರು, ಒಂದು ರೀತಿ ಈ ದೇವಸ್ಥಾನ ಕಟ್ಟಿಸಿದವರು ಯಾವುದೋ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಈ ದೇವಾಲಯ ಜನರಿಗೆ ಕಾಣದಂತೆ ಸುತ್ತಲೂ ಮಣ್ಣಿನ ದಿಬ್ಬ ಹಾಕಿ ಕಾಣದ೦ತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು, ಇಲ್ಲಿ ನಿಧಿ ಸಂರಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ ಹಾಗಾಗಿ ಇದನ್ನ ಗುಪ್ತವಾಗಿ ಕಾಣದOತೆ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಗೌಡರು ತಿಳಿಸಿದರು.

             ನನಗೆ ಹಿಡಿದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ತವಕ ಹಾಗಾಗಿ ಅದೇ ಸಂದಭ೯ದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಭಾಗಕ್ಕೆ ವಗ೯ವಾಗಿ ಬಂದ ಪಾರೆಸ್ಟರ್ ಪುರುಶೊತ್ತಮರಿಗೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಆ ಮರ ತೆಗೆಸಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಪರಿಶೀಲಿಸಿ ಎಂದಿದ್ದೆ ಕಾರಣ ಈ ಪುರುಶೋತ್ತಮ ಅತ್ಯ೦ತ ಸಾಹಸಿ ಮತ್ತು ತೀಕ್ಷಣಮತಿ ಕೂಡ.

          ಅವರು ನೀಡಿದ ಮಾಹಿತಿ ಪ್ರಕಾರ ಕಷ್ಟ ಆದರೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆ ಅಂತಹ ಅನುಭವಿಗಳನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತೇನೆ ಅಂತ ಬರವಸೆ ನೀಡಿದರು, ಈ ಬಗ್ಗೆ ನಾಗರಾಜಗೌಡರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿದಾಗ ಅವರಿಗೆ ಅಂತಹ ನ೦ಬಿಕೆ ಬರಲಿಲ್ಲ, ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನದಲ್ಲೇ ಪುರುಶೊತ್ತಮಪಾರೆಸ್ಟ್ರು ಸೊರಬದಿಂದ ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ತಂಡ ತಂದು ತೋರಿಸಿದರು, ಅವರು ತಾವು ಕೇಳಿದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿದರೆ ಯಾವುದೇ ತೊಂದರೆ ಆಗದ೦ತೆ ಮರ ತೆಗೆಯುವುದಾಗಿ ಬರವಸೆ ನೀಡಿದರು.

            ನಂತರ ಮರ ತೆಗೆಯಲು ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯುವುದು, ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆ ಅನುಮತಿ ನೀಡಲು ದೇವಸ್ಥಾನ ಪ್ರಾಚಯ ವಸ್ತು ಇಲಾಖೆ ಅನುಮತಿ ಬೇಕು ಆದರೆ 1940 ರಿಂದಲೂ ಮರ ಸಣ್ಣ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾಗಿ೦ದಲೂ ಇದೇ ರೀತಿ ಇಲಾಖಾ ಜಿಜ್ಞಾಸೆಗಳ ಕಾರಣದಿಂದ ಅನುಮತಿ ಸಿಗದೆ ಈ ಮರ ಸುಮಾರು ಅದ೯ ಶತಮಾನದಿಂದ ಬೃಹತ್ ಗಾತ್ರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ದೇವಾಲಯದ ಮೇಲೆ ಮೈಚಾಚಿದೆ, ಇನ್ನು ಇಂತಹ ಅನುಮತಿಗೆ ಕಾದರೆ ಕೆಲಸ ಸಾಧ್ಯ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಅಂದಾಗ ಗೌಡರು, ಪುರುಶೊತ್ತಮ ಪಾರೆಸ್ಟರು ಹೌದೆಂದರು.

       

   ಲಿಖಿತ ಅನುಮತಿ ಪಡೆಯದೆ ನಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ನಾವೇ ಅನುಮತಿ ಪಡೆದಂತೆ ಮರ ತೆಗೆಯಲು ಕೆಲಸ ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದೆವು, ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ತಂಡ ಅಟ್ಟಣಿಕೆ ಹಾಕಲು ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದರು ಅವರಿಗೆ ಇಂತಿಷ್ಟು ಹಣ ಮತ್ತು ಊಟ ವಸತಿ ಗೌಡರು ನೋಡಿಕೊಂಡರು, ಒಂದೆರೆಡು ದಿನದ ತಯಾರಿ ನಂತರ ಮರ ಉರುಳಿಸುವ ದಿನ ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ನಿಗದಿ ಮಾಡಿದರು, ಆ ದಿನ ಉದ್ದದ ಉಕ್ಕಿನ ರೋಪ್ ನೊಂದಿಗೆ ಸಾಗರದ ವಿದ್ಯುತ್ ಇಲಾಖೆ ನೌಕರರ ತಂಡವನ್ನ ಗೌಡರು ಜೀಪಲ್ಲಿ ತಂದರು, ಪುರುಶೊತ್ತಮರ ಪೂಣ೯ ಸಿಬ್ಬ೦ದಿ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಕೈ ಜೊಡಿಸಿತು.

             

ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಂದೇ ಭಯ ಏನಾದರೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಆಗಿ ಪುರಾತನ ದೇವಾಲಯದ ಮೇಲೆ ಮರ ಬಿದ್ದು ದುರಂತ ಆದರೆ ಮುಂದೆ ಬರುವ ಗಂಡಾಂತರ, ಕಾನೂನು ಸಮಸ್ಯೆ, ಅಪವಾದ ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸುವುದು ಅಂತ, ಆದರೆ ನಮಗೆಲ್ಲ ಒಂದೇ ಭರವಸೆ ಪುರುಶೊತ್ತಮ ಪಾರೆಸ್ಟ್ರು, ಅವರಿಗೆ ಭರವಸೆ ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ತಂಡ.ಉಳಿದವರಿಗೆಲ್ಲ ಜಿಲ್ಲಾ ಪಂಚಾಯತ್ ಸದಸ್ಯನಾದ ನಾನು ಭರವಸೆ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೌಡರ ಮನೆಯಿಂದ ಅವಲಕ್ಕಿ ಚಹಾ ಬಂತು, ಗೌಡರು ತರಾತುರಿಯಿ೦ದ ವಾಪಾಸು ಹೊರಟಾಗ ನಾವು ಯಾಕೆ ಇರಿ ಅ೦ದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ಪ್ರಾಚೀನ ದೇವಸ್ಥಾನ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಈ ಮರ ತೆಗೆಯಲು ಹೋಗಿ ನಾಶವಾದರೆ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಪಾಪ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲಾರೆ ಅಂತ ಪಾಪಪ್ರಜ್ಞಾ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿ ವಾಪಾಸ್ ಹೋದರು.

        ನೇತೃತ್ವವಹಿಸಿದ ನಾನು ಪುರುಶೊತ್ತಮ ಮಾತ್ರ ಏನೇ ಆದರೂ ನೋಡಲೇಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಮುಂದಿನ ಪರಿಣಾಮದ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ಯೋಚಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ, ನನ್ನ ಸಣ್ಣ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿನ ವಾಸ್ತವ ಚಿತ್ರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ, ಮರ ಬೀಳುವ ಕ್ಲಮಾಕ್ಸ್ ಚಿತ್ರ ಎಲ್ಲಿ ನಿಂತು ತೆಗೆಯಲಿ ಅಂತ ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ದೇವಾಲಯದ ಹಿಂಬಾಗದಿಂದ ತೆಗೆರಿ ಅಂದಾಗ ನಾನು ಭಯ ಪಟ್ಟಿ ಯಾಕೆ೦ದರೆ ಮರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಮೇಲೆ ಏನಾದರು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಲೆಖ್ಯತಪ್ಪಿ ಬಿದ್ದರೆ, ಕಲ್ಲಿನ ದೇವಾಲಯ ಪುಡಿ ಆಗಿ ನಾವು ಜೀವಂತ ಸಾಮಾದಿ ಆಗುತ್ತೇವೆ ಆದರೆ ಹುಚ್ಚು ದೈಯ೯ದಿಂದ ಹಿಂಬಾಗಕ್ಕೆ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ಜೊತೆಗೆ ಹೋದೆ, ಗಪೂರ್ ಎಂಬ ಒಬ್ಬ ಗೆಳೆಯರು ಮಾತ್ರ ಜೊತೆಗೆ ಬರುವ ದೈಯ೯ ಮಾಡಿದರು.

     ಸಂಜೆ ಸಮಯ ಗುಡ್ಡದ ಮದ್ಯದಲ್ಲಿ ಬೇಗ ಕತ್ತಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕಿ, ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗೂಡು ಸೇರಲು ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದ್ದವು ಅಂತಿಮ ಕ್ಷಣದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನ ಅಟ್ಟಣಿಗೆ ಮೇಲೆ ಹುಸೇನ್ ಸಾಹೇಬರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು ಉಳಿದವರೆಲ್ಲ ಮರದ ತುದಿಗೆ ಕಟ್ಟದ ಉಕ್ಕಿನ ರೋಪಿನ ಇನ್ನೂOದು ತುದಿಗೆ ಮರ ದೇವಾಲಯದ ಮೇಲೆ ಬೀಳದಂತೆ ಎಳೆಯುವ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸೇರಿದ್ದರು, ಒಂದು ರೀತಿಯ ನಿಶ್ಯಬ್ದ ನೀರವತೆ ಅಲ್ಲಿ ಭಯ ಉ೦ಟು ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು, ಮೇಲೆ ಹುಸೇನ್ ಸಾಬ್ ಕೊಡಲಿಯಿ೦ದ ಟಕ್ ಟಕ್ ಅಂತ ಅಂತಿಮ ಪ್ರಹಾರ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಶಬ್ದ ಮಾತ್ರ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು ಆಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಯಾ ರೇ ..... ಅಂತ ಅವರಲ್ಲೆ ಒಬ್ಬ ಕೂಗಿದ, ನಮಗೋ ಏನಾಯಿತು ಅ೦ತ ಗಾಭರಿ, ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ಚಟ್... ಚಟ್..... ಟಸಿಲ್ ಅಂತ ಮರ ದೇವಸ್ಥಾನದ ವಿರುದ್ಧ ದಿಕ್ಕನಲ್ಲಿ ಬೀಳುವುದು ನೋಡಿ ಸಂತೋಷವಾಯಿತು ತಕ್ಷಣ ಪೋಟೊ ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಬಿಸಿದೆ,

ಇದೆಲ್ಲ ಕೆಲ ಸೆಕೆಂಡಿನ ಕಾಲಾವಧಿ ಮಾತ್ರ, ಮರ ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತದ ಸಣ್ಣ ಮರ ಗಿಡ ಅಡ್ಡ ಸಿಕ್ಕ ರಂಬೆ ಕೊಂಬೆಗಳು ಮುರಿದು ದೊಡ್ಡ ಶಬ್ದದೊಂದಿಗೆ ನೆಲದ ಮಣ್ಣು ಅವುಗಳ ಬಾರಕ್ಕೆ ದೂಳಾಗಿ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ಎಲ್ಲಾ ಬಾಂಬು ಬಿದ್ದ೦ತೆ ಸಂಜೆಯ ಕೆಂದೂಳಿನೊಂದಿಗೆ ಪರಿಸರ ಕೆಂಪಾಯಿತು, ಅದರ ಹಿಂದೆಯೇ ದೂರದಿಂದ ಗೆಲುವಿನ ಕೇಕೆ ಕೇಳಿ ಬಂತು ಅದರ ಹಿಂದೆಯೆ ಗೂಡು ಸೇರಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಗೂಡು ಬಿಟ್ಟು ಪುನಃ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿ ಹಾರಿದವು.

      ಈಗ ಹೊಸಗುಂದ ದೇವಾಲಯ ಪುನರ್ ನಿಮಾ೯ಣ ಆಗುತ್ತಿದೆ, ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ರಾಜನಾಗಿ ಆಳಿದವರೆ ಈಗ ಜನ್ಮ ತಾಳಿ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಂತಿದ್ದ ರಾಮಚಂದ್ರಾಪುರದ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ಅವರ ಮೇಲೆ ಕೇಸು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ, ದೇವಾಲಯ ಅಭಿವೃದ್ದಿ ಸಮಿತಿಗೆ ರಾಮಚಂದ್ರಾಪುರದ ಮಠದ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಶೃ೦ಗೇರಿ ಜಗದ್ಗುರು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ, ಅಭಿವೃದ್ದಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವರ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೋಲ ಕಲ್ಲೋಲ ಉಂಟಾಗಿದೆ, ಹೆಡ ತ್ರಿ ನಾಗರಾಜಗೌಡರು ಆತ್ಮಹತ್ಯ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡಿದ್ದಾರೆ, ಇನ್ನೂ ಒಂದೆರೆಡು ಜನ ಜೀವ ಕಳೆದುಕೊಂಡರು ಇತ್ತಿಚಿಗೆ ಅಭಿವೃದ್ದಿ ಮಾಡುವವರ ಸಹೋದರ ಮಠಾದೀಶರ ವ್ಯಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ದೂರದ ಪುತ್ತೂರಿನಲ್ಲಿ ಬಂದೂಕಿನ ಗುಂಡು ಹೊಡೆದು ಕೊಂಡು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರು, ಕೇರಳದಿಂದ ಮಂತ್ರವಾದಿಗಳು ಬರುತ್ತಾರೆ, ಎಲ್ಲಾ ನಿದಿಯ ಮೇಲಿನ ವಿದಿ ಅಂತ ಸ್ಥಳೀಯರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಸತ್ಯವೊ ಸುಳ್ಳಾ? ಅದೇನೆ ಆಗಲಿ.......

          ಹೊಸಗು೦ದ ಹೊಸದಾಗಿ ನಿಮಾ೯ಣವಾಗಿದೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ, ಕಲ್ಲೇಶ್ವರನ ಹೆಸರನ್ನ ಉಮಾ ಮಹೇಶ್ವರ ಅಂತ ಬದಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇತ್ತೀಚಿನ ಪೋಟೊಗಳು ಸುಂದರವಾಗಿ ಬಂದಿದೆ,

ಆದರೆ ಈ ದೇವಾಲಯ 1995 ರಲ್ಲಿನ ಅಪರೂಪದ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನ ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದೇನೆ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಅಗಾದವಾಗಿದ್ದ ಮರ ತೆಗೆದ ಸಾಹಸದ ನೆನಪಿನೊಂದಿಗೆ.

STORY OF HOSAGUNDA KALLESHWARA TEMPLE TOLL TREE

 village Hosagunda in Anandapuram hobli is quite well known in Sagara Taluk. The reason it came to limelight was Hedatri Dyavappa Gowda. When Linganamakki dam was built against the river Sharavati, many villages including Hedatri submerged in water. Sri Dyavappa Gowda's family shifted to Hosagunda from Hedatri. It was a wealthy family, people used to tell various stories about their richness.

Dyavappa Gowda foresaw the needs for the future generations. A public well for drinking water was dug and a school was constructed. The school was inaugurated by the then chief minister Sri Nijalingappa. This shows the prestigious social status Sri Dyavappa Gowda enjoyed.

After him, his son Sri *Hedatri Nagaraja Gowda* lead the same dignified social life like his father. Nagaraja Gowda used to say that there was a temple in the forests of Hosagunda. They were not aware of it for many years. That stone temple was constructed on a human constructed soil mound.

Later archaeological department gave the information that it's Kalleshwara temple. A tree was growing adjacent to the temple wall. If the tree was not cut down, the entire temple will collapse.

This information was published in gazetteer by Assistant director Nagarja Rao.

Whenever I went to Zilla Panchayat office, I used to meet  historian Mr JAYADEVAPPA JINAKERI whose house was nearby. He would always persuade me to do something to preserve the temple from collapsing. His urging made me to visit the temple site with Nagaraja Gowda.

The tall tree had engulfed the temple's sanctum and 65% of the tree was leaning on the temple. The temple was adorned with stone sculptures, it's architecture was similiar to the Banawasi Temple. 

The temple was vandalized by treasure hunters for a rumoured hidden treasure as there were signs of botched efforts to dug out the shiva linga. It felt as if the soil mounds around the temple were built for protecting the temple from such people, may be protecting the hidden treasure, so that the temple would not be visible for people that easily.

At that time, Mr. *Purushottam* was the forest officer in our region. I had asked him to check is it possible to remove the tree as to save the historical temple. Purushottam was quite adventurous and very sharp. He informed me that it's difficult but not impossible, and assured me that he will find an expert to cut down the tree. But Nagaraj Gowda was still in disbelief.

True to his assurance, within few days, Forester Purushottam brought the team of Hussain Saab. The team of wood cutters said that if the arrangements made as per their request, they will cut down the tree without affecting the building.

Once we started the work, the wages, food and staying of the workers was overlooked by Nagaraj Gowda. After two days of necessary preparations like building a safety platform etc, on the day of cutting the tree, Nagaraj Gowda arrived with Sagara Electric Department workers with steel wire ropes.

We were concerned what if the tree falls down on the building resulting in collapsing the building.. How to face the defame and legal implications.. Our only ray of hope was Mr. Purushottam, for him the ray of hope was Hussain Sab and team. For the others, they were relying on me as I was the ZP Member. 

As we started, food and tea was sent to the team by Nagaraj Gowda's home. He hurriedly started to go home as the snacks were finished. I asked him to stay, not to go. But he expressed regret stating that if the ancient temple collapses in this work, he won't be able to live with that sense of committing the sin. I could see that sense of guilt in his eyes. 

Purushottam and I had no choice but to stay as we were leading the work. I clicked a photo of the temple in my Kodak Camera. I was thinking where to stand when the tree falls so that moment can be captured in lenses. To my horror, Husain saab suggested that the back portion of the temple was the ideal location and provides perfect picture of the moment. That showed his confidence in his work because if the tree fell on the temple, the building would shatter and whoever standing there would be buried under the boulders of the wreckage.

Still, with some courage i went there. My friend Gafur accompanied me there with. 

Evening was approaching rapidly, birds were reaching their nests at that time. Hussain saab was giving the finishing touches on the machan(safety platform). Remaining team was standing on the other direction where they have tied a steel wire rope to the tree. Their job was to pull the tree in the opposite direction of the temple building in order to prevent the tree from falling on the building. 

All of a sudden, there was an eerie calmness. Our hearts were thumping with fear and anxiety. The noise from Hussain Saab's axe was the only noise that was being registered in our ears. 

Suddenly someone in their team shouted "Gaya re" (it's gone). We got tensed. At the same time I saw that the tree was falling on the opposite direction of the temple. I started clicking the photos.

The whole place was covered in red dust. Following the sound of falling tree was the victorious cries of victory from the workers.

This was all years ago. Now the temple is being renovated. Lots of controversies have been surrounding the people who are developing it, and legal battle has been ensued between him and the pontiff who was part of development committee for entirely different reasons. 

Recently there has been lots of turmoils occurred in the developer's family. 

It was really sad that Hedatri Nagaraj Gowda committed suicide. 

People still claim that there is a hidden treasure.They also speculate that tantriks from Kerala are often seen nearby the temple for the treasure. Is the hidden true or is it just an urban legend that grows around such ancient structures? Only God knows. 

Whatever may be the case, the temple has been renovated. The name " _Kalleshwara_ " has been changed as "Uma Maheshwara". Recent photographs are really beautiful.

 Here i hace published the photos I clicked in 1995 with the memory of that adventure.